Tuesday, March 11, 2014
කන උන්දෑ - සාගර පලන්සූරිය
මා දිනූ ගමේ පොඩි කාලේ වෙසෙන ක ල
මතකයි හොඳට නා ගහ මුල තිබුණ පැ ල
කවුරුත් දන්න හඳුනන යක්ගැහැලෙ හෙ ළ
කන උන්දෑය විසුවේ මේ කුටිය තු ළ
ඇගෙ ඇස් දෙකම අන්දය එනමුත් පුදු ම
අඳුනන්නීය ඈ කොස්විනි මුළු ගම ම
දුප්පත් නමුත් ඈ කවදාවත් එහෙ ම
පහතට නොබැස්සා හිඟමනකට තර ම
හරකා සතා මගදී හමුවන ඇය ට
කාගෙද කියා කිව හැකි නිවැරදි ලෙස ට
කොපමණ දුරට ඈ හුරුපුරුදු ද ගම ට
බල්ලෙක් පවා නුබුරයි කිසිවිට ඇය ට
ඇය ආ වේලාවට අප ගෙදරට දොර ට
ලොකු සතුටක්ය පොඩි දරුවන් වන අප ට
ඇය ඇතුළත් වුණේ අප කුළුපග බව ට
කොහොමද කියා මට පැහැදිලි නැත දැන ට
ඈ හොඳ හොඳ කතා කවි සීපද ද න්නී
ඒවා රසට පැය ගණනක් පවස න්නී
අපගේ විහිළු ගැන වෙනසක් නොතක න්නී
කන උන්දෑ අපේ මිතුරිය වී උ න්නී
* * * * * * *
කලකට පසුව ඇය විසු පැල්පත පැව තී
නාගහ මුලට මම ගොස් බැලුවෙමි නැව තී
පැල තිබු ගෙපළ මත නා කොළ ගොඩ මහ තී
ඇය මළ බව පවා දන්නෙක් ගම නොමැ තී
සාගර පලන්සූරිය
